Skip to main navigation Skip to main content Skip to page footer
Menu

ΣΧΟΛΗ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

ΕΠΙΚΕΦΑΛΙΔΑ ΙΣΤΟΧΩΡΟΥ

 
Τα εικονίδια της επικεφαλίδας (banner) του ιστοχώρου αποτυπώνουν και οπτικοποιούν όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά, περιεκτικά και ελληνοκεντρικά το κύριο γνωστικό αντικείμενο των Τμημάτων της Σχολής:
  
Η εικόνα του Εμπεδοκλή (495 – 435 π.Χ.) – ο οποίος υπήρξε πυθαγόρειος φιλόσοφος και ένας από τους σπουδαιότερους αντιπροσώπους της προσωκρατικής ελληνικής φιλοσοφίας, φυσικός, μηχανικός και εφευρέτης – σε συνδυασμό με: α) τα τέσσερα υλικά «ριζώματα»/στοιχεία (νερό, αέρας, γη και φωτιά) της θεωρίας του ότι: «από τη σύνθεση αυτών, προέρχεται κάθε αντικείμενο του κόσμου μας και κάθε διαφορά πηγάζει από τους απεριόριστους συνδυασμούς των συγκεκριμένων στοιχείων, από τους οποίους εξαρτάται η επικράτηση πότε της μιάς και πότε της άλλης ποιότητας» καιβ) τον περιοδικό πίνακα των χημικών στοιχείων – ο οποίος μπορεί (υπό μια ευρεία έννοια) να θεωρηθεί ως η σύγχρονη μετεξέλιξη των τεσσάρων προαναφερόμενων στοιχείων της θεωρίας του Εμπεδοκλή – σχετίζονται με το γνωστικό αντικείμενο του Τμήματος Χημείας.
  
Η εικόνα του Αρχιμήδη (287 – 212 π.Χ.) – ο οποίος υπήρξε μαθηματικός, φυσικός, μηχανικός, εφευρέτης και αστρονόμος και θεωρείται ως ένας από τους καθοδηγητές επιστήμονες στην κλασσική αρχαιότητα και κατά γενική ομολογία, ο ο σπουδαιότερος από τους μαθηματικούς των αρχαίων χρόνων και ένας από τους σπουδαιότερους όλων των εποχών – σε συνδυασμό με: α) μια γραφική απεικόνιση του αριθμού π – της μαθηματικής σταθεράς που συμβολίζεται διεθνώς με το ελληνικό γράμμα π, για την οποία ο Αρχιμήδης έδωσε μια εξαιρετικά ακριβή προσέγγιση – και β) μια «τρισδιάστατη» σφαίρα στην επιφάνεια της οποίας απεικονίζονται διάφοροι μαθηματικοί τύποι με ελληνικούς χαρακτήρες και σύμβολα - σχετίζονται με το γνωστικό αντικείμενο του Τμήματος Μαθηματικών.
  
Οι εικόνες του πολυεπιστήμονα Αριστοτέλη (384 – 322 π.Χ.) και τουσυνεχιστή του έργου του Θεόφραστου (371 – 287 π.Χ.) – όπως αυτές απεικονίζονται από τον ζωγράφο Karl Rahl στην τοιχογραφία της ζωφόρου που βρίσκεται στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών – σε συνδυασμό με: α) τη διπλή έλικα του DNA, ανάμεσα στις μορφές τους, ως (υπό μια ευρεία έννοια) συνέχεια των θεωριών τους και β) ένα φυτό επάνω στο χιτώνα του Θεόφραστου, το οποίο φανερώνει ότι ο συγκεκριμένος φιλόσοφος θεωρείται πατέρας της Βοτανικής – σχετίζονται άμεσα τόσο με το γνωστικό αντικείμενο του Τμήματος Βιολογίας, όσο και με το γνωστικό αντικείμενο του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος αλλά και - κυρίως - με το γνωστικό αντικείμενο του Τμήματος Ιστορίας & Φιλοσοφίας της Επιστήμης.
  
Η μορφή του κύριου θραύσματος του μηχανισμού των Αντικυθήρων (γνωστού και ως αστρολάβου ή υπολογιστή των Αντικυθήρων) – ο οποίος θεωρείται ότι ήταν ένας μηχανικός υπολογιστής και όργανο αστρονομικών παρατηρήσεων, που παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με έναν πολύπλοκο ωρολογιακό μηχανισμό – σε συνδυασμό με την αναπαράσταση μιάς σύγχρονης συχνότητας πραγματικά τυχαίων bits, προερχόμενων από μια συνάρτηση κατακερματισμού, σχετίζονται άμεσα (υπό μια ευρεία έννοια) με την απαρχή και τη σύγχρονη μετεξέλιξη του γνωστικού αντικειμένου τόσο του Τμήματος Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών όσο και του γνωστικού αντικειμένου του Τμήματος Φυσικής.
  

Η εικόνα του πατέρα της ατομικής θεωρίας Δημόκριτου του Αβδηρίτη (460 – 370 π.Χ.) – ο οποίος υπήρξε πολυμαθής προσωκρατικός φιλόσοφος που πίστευε ότι η ύλη αποτελείτο από αδιάσπαστα, αόρατα στοιχεία, τα άτομα, και ήταν ο πρώτος που αντιλήφθηκε ότι ο Γαλαξίας είναι το φως από μακρινά αστέρια και ανάμεσα στους πρώτους που ανέφεραν ότι το σύμπαν έχει και άλλους "κόσμους" και μάλιστα ορισμένους από αυτούς κατοικημένους – σε συνδυασμό με την απεικόνιση της δομής του ατόμου, σχετίζονται άμεσα με το γνωστικό αντικείμενο του Τμήματος Φυσικής.

  
Η εικόνα του Ερατοσθένη του Κυρηναίου (276 – 194 π.Χ.) – ο οποίος υπήρξε μαθηματικός, γεωγράφος και αστρονόμος και θεωρείται ο πρώτος που υπολόγισε το μέγεθος της γης και κατασκεύασε ένα σύστημα συντεταγμένων με παράλληλους και μεσημβρινούς, καθώς και ένα χάρτη του κόσμου όπως τον θεωρούσε – σε συνδυασμό με μια απεικόνιση του εδάφους, της ατμόσφαιρας, της βιόσφαιρας και των ωκεανών της γης, καθώς και μια γεωλογική μοντελοποίηση, σχετίζονται άμεσα με το γνωστικό αντικείμενο του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος.